دلم جز مهر مهرویان طریقی برنمیگیرد
دلم جز مهر مهرویان | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۱۴ | ||
بحر | هَزَج مثمن سالم مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
غزلی با مطلع «دلم جز مهر مهرویان طریقی برنمیگیرد»، غزل شمارهٔ ۱۴۹ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
مفهوم و درونمایه[ویرایش]
دلم جزمهرمه رویان طریقی برنمی گیرد
در اجراها[ویرایش]
عبدالوهاب شهیدی در برنامهٔ شمارهٔ ۱۳۷ از مجموعهٔ گلهای تازه این غزل را در دستگاهِ چهارگاه اجرا کرده است.[۲]
ترجمهها[ویرایش]
در دیگر آثار هنری[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۱۰۱.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۲.
منابع[ویرایش]
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.