پایستگی بار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پایستگی بار در فیزیک، قانونی است که بیان می‌دارد بار الکتریکی نه به وجود می‌آید نه از بین می‌برد. یکسان‌بودن مجموع بارهای کل جهان باعث می‌شود به آن یک کمیت پایسته بگویند. اولین بار این قانون توسط فیزیک‌دان آمریکایی بنجامین فرانکلین در ۱۷۴۷ بیان شد.[۱]

اکنون کشف و بیان شده‌است در اینجا و اروپا که آتش الکتریکی یک عنصر واقعی یا نوعی از ماده است با اصطکاک به وجود نمی‌آید بلکه فقط جمع‌آوری می‌شود.

— Benjamin Franklin، Letter to Cadwallader Colden, 5 June 1747[۲]

پایستگی بار مستقیما به قانون‌های مداری کیرشهف می‌انجامد.

نمایی از شماتیک پایستگی بار در هنگام استفاده از الکتروفور

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Heilbron, J.L. (1979). Electricity in the 17th and 18th centuries: a study of early Modern physics. University of California Press. p. 330. ISBN 0-520-03478-3.
  2. The Papers of Benjamin Franklin. Vol. 3. Yale University Press. 1961. p. 142. Archived from the original on 29 September 2011. Retrieved 24 November 2011.