توماس دادلی کابوت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
توماس دادلی کابوت
زادهٔ۱ مه ۱۸۹۷
کمبریج، ماساچوست، U.S.[۱]
درگذشت۸ ژوئن ۱۹۹۵ (سن ۹۸ سالگی)
وستون، ماساچوست، U.S.[۲]
تحصیلاتBuckingham Browne & Nichols (1913)
دانشگاه هاروارد (مهندسی SB، ۱۹۱۹)
پیشهتاجر
والدینجافری کابوت (پدر)

توماس دادلی کابوت (Thomas Dudley Cabot) (زادهٔ اول مه ۱۸۹۷- درگذشته ۸ ژوئن ۱۹۹۵)، تاجری آمریکایی بود. او همچنین به‌عنوان مدیر دفتر امور امنیت بین‌الملل وزارت امور خارجه ایالات متحده فعالیت کرد.[۳]

اوایل زندگی[ویرایش]

کابوت در کمبریج، ماساچوست چشم به جهان گشود. پدرش، گادفری لاون کابوت، بنیان‌گذار شرکت کابوت و فردی نوع‌دوست بود. مادرش، ماریا مورز کابوت بود. کابوت را به افتخار توماس دادلی، فرماندار مستعمرهٔ خلیج ماساچوست به این نام نهادند که امضاکنندهٔ منشور تأسیس کالج هاروارد بود. دوتا از خواهران و برادرانش، جان مورز کابوت (زادهٔ ۱۹۰۱)، سفیر ایالات متحده در سوئد، کلمبیا، برزیل و لهستان در طول دوران ریاست‌جمهوری آیزنهاور و کندی و الینور کابوت از املاک الینور کابوت برادلی بودند.[۴][۵][۶][۷]

کابوت در سال ۱۹۱۳ از مدرسهٔ براون و نیکولز فارغ‌التحصیل شد. او بعضی از دوره‌های آموزشی را در بوستون تک (که اکنون به‌نام مؤسسهٔ فناوری ماساچوست شناخته می‌شود) و مدرسهٔ پرواز کورتیس گذراند و مربی پرواز در طول جنگ جهانی اول در کلی فیلد در سپاه سیگنال ارتش ایالات متحده شد. کابوت در سال ۱۹۱۹ با درجهٔ عالی کارشناسی مهندسی از دانشگاه هاروارد فارغ‌التحصیل شد.[۸][۹][۱۰]

حرفه[ویرایش]

کابوت به‌محض فراغت از تحصیل، فعالیت خود را در شرکت کابوت که پدرش پایه‌گذاری کرده بود، آغاز کرد. او از سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۶۰، مدیرعامل کابوت بود و در این سال، از کنترل فعال و مستمر این شرکت دست کشید و به‌عنوان مدیر بازنشسته به دفتر خود در بوستون رفت و تا زمان وفات در آنجا فعالیت کرد.

کابوت همچنین یکی از مدیران قدیمی شرکت یونایتد فروت بود و در سال ۱۹۴۸ به امید اصلاحات به ریاست این شرکت رسید، اما در سال ۱۹۴۹ استعفا داد. برادرش جان مورز کابوت نیز مانند عضو دیگر خانواده، هنری کابوت لادج، یکی از سهامداران اصلی یونایتد فروت بود. هنری کابوت لادج نیز روزگاری مدیر یونایتد فروت بود.[۱۱][۱۲][۱۳]

در سال ۱۹۵۱، کابوت در دولت ترومن، مدیر دفتر امور امنیت بین‌الملل وزارت امور خارجه ایالات متحده بود؛ او برای وزارت امور خارجه دربارهٔ فعالیت‌های ناتو سخنرانی کرد، مسئول یکی از برنامه‌های ایالات متحده برای مسلح‌نمودن هم‌پیمانان در سراسر جهان بود و بر پرداخت ۶ میلیارد دلار کمک اقتصادی و نظامی خارجی نظارت داشت. در سال ۱۹۵۳، او همچنین در مقام مشاور در یک هیئت سیاسی توسعهٔ ویژه در مصر خدماتی ارائه داد.

در سال ۱۹۶۰، یک مجموعهٔ پوششی سازمان اطلاعات مرکزی، به‌نام شرکت کشتی بخار جبل‌الطارق (که اصلاً هیچ کشتی بخاری نداشت و کابوت ریاستش را برعهده داشت)، رادیو سوان را در جزیرهٔ سوان خریداری و پایه‌گذاری کرد. این رادیو، عملیاتی سیاه و پنهانی برای جذب پشتیبانانی برای سیاست‌های ایالات متحده و بدنام‌کردن فیدل کاسترو بود.[۱۴][۱۵][۱۶]

کابوت، برادرش جان مورز کابوت، یکی دیگر از اعضای خانواده به‌نام هنری کابوت لادج جی آر و پسر کابوت، لویس ولینگتون کابوت، همگی اعضای شورای روابط خارجی بودند که در سال ۱۹۹۲ منصوب شدند.[۱۷][۱۸]

فعالیت بشردوستانه[ویرایش]

کابوت همچنین در هیئت ناظران هاروارد فعالیت کرد و در آنجا، مدیر انجمن فارغ‌التحصیلان و یکی از خیرین مهم دانشگاه بود. در سال ۱۹۷۰، او مدال و دکترای افتخاری حقوق دانشگاه هاروارد را دریافت نمود. در سال ۱۹۸۵، ساختمان کابوت هاروارد به افتخار کابوت و همسرش نام‌گذاری شد. مجموعهٔ علوم کابوت نیز به افتخار آن‌ها نام‌گذاری شده‌است.[۱۹]

کابوت روابط تنگاتنگی با شرکت MIT داشت. او بیشترین سابقهٔ شغلی در شرکت MIT داشت و ۴۹ سال متوالی در آنجا فعالیت کرد. در سال ۱۹۵۱، کابوت به‌عنوان یکی اعضای مادام‌العمر و در سال ۱۹۷۲ به‌عنوان عضو بازنشستهٔ مادام‌العمر این شرکت انتخاب شد. او در بسیاری از کمیته‌های دائمی و موقتی شرکت MIT فعالیت داشت.[۲۰]

در سال ۱۹۶۰، او صندوق بورس تحصیلی توماس دادلی کابوت را در MIT پایه‌گذاری کرد و در سال ۱۹۷۷، اعضای خانواده‌اش با اعطای کرسی مؤسسهٔ توماس دادلی کابوت، از او تقدیر کردند. در سال ۱۹۸۶، او و همسرش کرسی توماس دی و ویرجینیا دبلیو. کابوت را به‌دنبال میراث خوانوادگی‌اش در مشارکت در MIT پایه‌گذاری کردند. پدربزرگ او، دکتر ساموئل کابوت، شهروند بوستون بود که از تأسیس MIT پشتیبانی کرد. پدرش، گادفری ال کابوت، در سال ۱۸۸۱ از MIT فارغ‌التحصیل شد. گادفری ال کابوت همچنین با پایه‌گذاری صندوق انرژی خورشیدی گادفری ال کابوت از این مؤسسه پشتیبانی کرد.[۲۱][۲۲]

آثار مکتوب[ویرایش]

  • کوئیک واتر و اسموت: راهنمای قایقرانی در رودخانه‌های نیوانگلند، ۱۹۳۵
  • گدایی سوار بر اسب: خودزندگی‌نامهٔ توماس دی. کابوت، ۱۹۷۹
  • اولیندا: میراث یک قایق‌سوار یانکی، ۱۹۹۱

زندگی شخصی[ویرایش]

کابوت به مدت ۷۵ سال، از سال ۱۹۲۰ تا زمان وفاتش در سال ۱۹۹۵، با همسرش ویرجینیا ولینگتون زندگی کرد. آن‌ها هفتادوپنج سال در وستون ماساچوست ساکن بودند و صاحب پنج فرزند شدند: لوئیس ولینگتون کابوت، تاجر، بشردوست، رئیس پیشین بانک فدرال رزرو بوستون، توماس دادلی کابوت جی. آر، رابرت مورز کابوت، دکتر ادموند بیلینگز کابوت، ستاره آندوور و جراح بازنشسته، و لیندا کابوت بلک، بنیان‌گذار شرکت اپرای بوستون و اپرای نیوانگلند. او در دههٔ نهم زندگی‌اش به‌دلیل بروز حادثه‌ای در اسکی در فضای باز، بینایی یکی از چشم‌هایش را از دست داد، اما اشتیاقش برای ادامهٔ زندگی هیجان‌انگیز فروکش نکرد. او و همسرش هنگام کوه‌پیمایی در کلرادو، هفتادوپنجمین سالگرد ازدواج خود را جشن گرفتند. آن‌ها همچنین ۲۹ نوه و ۲۳ نتیجه داشتند. در سال ۱۹۹۷، ویرجینیا کابوت در ساختمان فیلیپس در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون درگذشت. او در زمان فوت ۹۷ سال داشت.[۲۳][۲۴][۲۵][۲۶]

منابع[ویرایش]

  1. "Senior trustee, Thomas D. Cabot, dies at 98". MIT News. June 21, 1995. Retrieved July 26, 2011.
  2. "Thomas Cabot, 98, Capitalist And Philanthropist, Is Dead". The New York Times. June 10, 1995. Retrieved July 26, 2011.
  3. McKinzie, Richard D. (June 6, 1975). "Oral History Interview with Thomas D. Cabot: Director, Office of International Security Affairs, Department of State, 1951; consultant, Special Mission to Egypt, 1953". Harry S. Truman Presidential Library and Museum. Retrieved September 19, 2011.
  4. "The History of Cabot Corporation". Cabot Corporation. Retrieved July 26, 2011.
  5. "Dudley House History". Harvard College, Dudley House Undergraduate Office. Archived from the original on November 9, 2016. Retrieved July 26, 2011.
  6. "The Eisenhower Presidential Library and Museum Finding Aids: C". Dwight D. Eisenhower Presidential Library and Museum. Retrieved July 28, 2011.
  7. Town & Country, Volumes 75–76. Town & Country. February 20, 1919. Retrieved July 28, 2011.
  8. "Giving Programs: Endowment & Spendable Funds". Buckingham Browne & Nichols. Archived from the original on October 5, 2011. Retrieved July 26, 2011.
  9. Losos, Carol (April 25, 1985). "Cabot '19 Recalls Free Flying Days". Harvard Crimson. Retrieved July 26, 2011.
  10. "Former Overseer, HAA Head Cabot Dies at 98". Harvard Crimson. June 24, 1995. Retrieved July 26, 2011.
  11. Goldsmith, John. "Course on the Assassination of President John F. Kennedy, Chapter 3: Intelligence Community to 1963, Vietnam" (PDF). University of Chicago. Archived from the original (PDF) on 21 July 2012. Retrieved September 18, 2011.
  12. "Silencio de Neto, El (1994)" (PDF). South Puget Sound Community College. Archived from the original (PDF) on April 2, 2012. Retrieved September 18, 2011.
  13. Mitchell, Brian. "No. 879: G8 AND LIVE8 – GLOBAL POWER AND POLITICAL NAIVETY". University of Texas at Austin. Retrieved September 18, 2011.
  14. "HONDURAS: Swans, Spooks and Boobies". Time. December 6, 1961. Archived from the original on November 7, 2012. Retrieved September 18, 2011.
  15. Kneitel, Tom (November 1985). "Inside the CIA's Secret Radio Paradise: Part I" (PDF). Popular Communications. Retrieved September 18, 2011.[پیوند مرده]
  16. Schoultz, Lars (2009). That Infernal Little Cuban Republic: The United States and The Cuban Revolution. University of North Carolina Press. ISBN 978-0-8078-8860-5. Retrieved September 18, 2011. Pg. 608
  17. "Council on Foreign Relations Membership List (A-E)". mega.nu. Archived from the original on 8 February 2022. Retrieved October 8, 2011.
  18. "Council on Foreign Relations Membership List (L-R)". mega.nu. Archived from the original on 8 February 2022. Retrieved October 8, 2011.
  19. "Cabot House History". Cabot House. Archived from the original on July 19, 2011. Retrieved July 26, 2011.
  20. "Senior trustee, Thomas D. Cabot, dies at 98". MIT News | Massachusetts Institute of Technology (به انگلیسی). Retrieved 2020-09-20.
  21. "Piotr Indyk named to Thomas D. and Virginia W. Cabot Professorship | MIT EECS". www.eecs.mit.edu. Archived from the original on 15 اكتبر 2021. Retrieved 2020-09-20. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  22. Smith, Kai Alexis. "LibGuides: MIT Buildings: Solar Houses". libguides.mit.edu (به انگلیسی). Retrieved 2020-09-20.
  23. "Mabel Brandon and Louis Cabot". New York Times. June 1, 1997. Retrieved July 30, 2011.
  24. "Andover Class of 1961 Edmund Billings Cabot's Formal Portrait". NOBLE Digital Heritage. Archived from the original on 2012-03-28. Retrieved July 30, 2011.
  25. "Board of Directors: EDMUND B. CABOT, MD, FACS". Sailors for the Sea. Archived from the original on March 14, 2012. Retrieved July 30, 2011.
  26. "Linda Black Is Married". New York Times. January 29, 1989. Retrieved July 30, 2011.