از دیدگاه نصر، پذیرش شاخه خردگرایانه فلسفه یونان باستان، به ویژه ارسطو، سبب دور شدن از دانش مقدس در غرب شد.[۱]
در فلسفه سنت‌گرایانه، تقدس‌زدایی از دانش (به انگلیسی: Desacralization of knowledge) یا عرفی‌شدن دانش[note ۱][note ۲] فرایند جداسازی دانش از منبع الهی آن یعنی خدا یا واقعیت نهایی است. این فرایند منعکس‌کننده یک جابجایی پارادایم دربرداشت نوین از دانش است، زیرا آیات الهی و همچنین ایده مبانی معنوی و متافیزیکی دانش را رد کرده و دانش را تنها به حوزه تجربی و عقل محدود می‌کند. اگرچه این موضوع به‌طور پی‌درپی در میان نویسندگان مکتب سنت‌گرا[note ۳] است که با رنه گنون، عارف و روشنفکر فرانسوی که قبلاً از «محدودیت دانش به پایین‌ترین مرتبه آن» سخن گفته بود، آغاز شد، [note ۴] روند تقدس‌زدایی از دانش بیشتر توسط فیلسوف ایرانیسید حسین نصر در سخنرانی‌های گیفورد در سال ۱۹۸۱ بررسی، وقایع‌نگاری و مفهوم‌سازی شد که بعدها با عنوان معرفت و معنویت منتشر شد.
