پرش به محتوا

ابن مسره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن مسره بن نجیح الجبلی (زاده ۹۳۱– درگذشته ۸۸۳ میلادی)، که با نام ابن مَسَرّه شناخته می‌شود، زاهد و فیلسوف مسلمان اندلسی بود.[۱] او را از نخستین صوفیان و نیز از نخستین فیلسوفان اندلس می‌دانند.[۲]

گمان می‌رود که او از موالدان بوده‌است.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. چاغریجی, مصطفی (1999). ابن مسره - مقاله‌ای که در دایرةالمعارف اسلامی ترکی منتشر شده‌است (به ترکی استانبولی). Vol. 20 (ابن خلدون - ابن السیزری). دانشنامه اسلام TDV. pp. 188–193. ISBN 9789753894470.
  2. دی کالاتا, گادفروید (2022). "مروری بر: سارا استرومسا، اندلس و سفراد: دربارهٔ فلسفه و تاریخ آن در اسپانیای اسلامی، انتشارات دانشگاه پرینستون، پرینستون-آکسفورد 2019 (یهودیان، مسیحیان و مسلمانان از دنیای باستان تا دنیای مدرن، 3)، XXI + 220 ص. , ISBN 9780691176437". Mediterranea. مدیترانه. مجله بین‌المللی انتقال دانش. 7: 647–649. doi:10.21071/mijtk.v7i.14152.
  3. Laet, زیگفرید جی. دی (1994). تاریخ بشریت: از قرن هفتم تا شانزدهم (به انگلیسی). UNESCO. ISBN 9789231028137.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]